Երեկ Պուտինի այցի դեմ կայացած միտինգի իրավիճակը հիշեցնում էր Վահրամ Պետրոսյանի պատմած անեկդոտը.

Մեկը գնում է ձի առնելու, տեսնում է բորո ձիերը ինչ որ 1000, 2000, 3000, ... գին ունեն ու մի հատ ձի ա՝ առաջին հայացքից նորմալ, ոի գինը 50 դոլար ա: Մոտենում է վաճառողին ու հարցնում թե ինչո՞ւ է այսքան էժան:
- Էս ձին գոմիկ ա ախպեր:
- Հա բայց իրա գոմիկ լինելն ի՞նչ կապ ունի:
- Ախպեր, ինձանից հասնում ա տեղեկացնել, ե էլ տեղեկացնում եմ, ուզո՞ւմ ես:
- Հա ախպեր, տուր, ջհանդամ թե գոմիկ չի:
Ձին նստում ա, մի կիլոմետր գնում ա, մեկ էլ անսպասելիորեն էս ձիու ատամները սաղ թափվում են, սմբակները պոկվում են, ընկնում սատկում ա՝ առանց որևէ պատճառի: Շիվարած գնորդը հետ է գնում վաճառողի մոտ, թե բա սենց-սենց:
- էհ բա ախպեր, քեզ չասի՞, որ  ձին գոմիկ ա:
- Ախպեր, բայց ի՞նչ կապ ունի դա նրա սատկելու հետ:
- Ախպեր, դու չգիտե՞ս, որ էդ գ...երից ամեն ինչ սպասելի ա...

Հիմա երեկվա ցույցն էր: Մարդիկ հավաքվել էին, ինչ որ բան էին ծրագրավորել, ինչ որ բան էին փորձում անել ու դա գովելի էր, որովհետև լավ է, երբ կա այլակարծություն ու լավ է, որ Պուտինը տեսնում է, որ ինչ որ հակազադեցություն է կա Հայաստանում և ինքը ինչ որ աստվածություն չի ընկալվում այստեղ... բայց արի ու տես, որ հայտնվեցին երկու LGDP-իստներ, իրենց պիղծ դրոշը պարզեցին միտինգին, հետո դրանց տփեցին (ապրեն տփողները) ու հասարակության մեծ մասը միտինգի հիմնական մեսիջը թողած, սկսեց քննարկել էդ միջադեպը... 

Իրոք որ, էդ գ...երից ամեն ինչ սպասելի ա:

Գեղամ Ասլամազյան