Օլիգարխներով կեսգիշերին քեֆ անելուց հետո երկնքին են նայում:

- Արա՜, էս լուսնին ի՞նչ էլավ, էսի՞ ուր կորավ:

- Հենա՜, նայե՜ք,- ասում է Սաշիկը,- շառով տալ չկա:

- Հա՜ էլի, միջից կես ա էղել:

- Տո դե բոլա էլի՜ շառով տաք, - բարկանում է Սաշիկը,- լուսինը կիսալուսին ա դառնում՝ ես եմ մեղավոր...

- Վա՜խ բա էս գիշերը ե՞րբ կեսգիշեր դարձավ, չնկատեցինք,- զարմանքից քար են կտրում օլիգարխները...

Հեղինակ՝ Հասմիկ Բաբաջանյան

Նյութի աղբյուրը ` hraparak.am