Վերջին օրերին համացանցային ամենաքննարկված և քննդատված թեմաները  Զվաթնոցի և Գառնու տաճարներում կորպորատիվ միջոցառումների անցկացումն է: Հնչում են նույնիսկ կարծիքներ,  որ  այս  ձևով մշակույթի  նախարությունը պարզապես անարգում է մեզ հասած մշակութային ժառանգությունը: Asekose.am-ի թղթակիցն այս խնդրի վերաբերյալ զրուցել է հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանի հետ` նմանատիպ միջոցառումների անցկացման  վտանգների, «փարթիներից» հետո ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկից  հանվելու, Հասմիկ Պողոսյանին այսչափ քննադատելու մասին և ոչ միայն:

-Պարոն Կարապետյան, ի՞նչ կասեք վերջին օրերին Զվաթնոցի և Գառնու տաճարներում կորպորատիվ միջոցառումներ անցկացնելու աղմկահարույց  խնդրի  վերաբերյալ: 

-Ինձ համար հասկանալի չէ այդ մոտեցումները, վերաբերմունքը, դրա  մեջ ես ոչ մի հարգանքի  նշույլ  չեմ տեսնում և այդ պատճառով  էլ սկզբունքորեն դեմ եմ, չէի ուզի, որ նման բան մեր հանրապետությունում տեղի ունենար: Ես չգիտեմ աշխարհում, որևէ տեղ դրա զուգահեռները կան թե չէ, ես ինքս նման բան չեմ տեսել, բայց, անկախ այդ հանգամանքից, դա անհարգալից վերաբերմունք է: Կուզեի, որ մենք  ձեռնպահ մնայինք նման միջոցառումներից:

-Իսկ արդյ՞ոք ամեն ինչ այլ ընթացք կստանար, եթե տաճարները միջոցառումներին զուգահեռ փակ չլինեին զբոսաշրջիկների և, առհասարակ,  մյուս այցելուների համար:

-Եթե միջոցառումներին զուգահեռ թույլ տային զբոսաշրջիկներին ներս մտնել, դրանից որևէ բան չէր փոխվի, այսինքն` մեզ համար ամոթալի պատկեր էր:  Զբոսաշրջիկը գա երկիր ու չհասնի՞ իր նպատակին, քանի որ ինչ-որ մարդիկ վճարել են և տվյալ տարածքը  քեֆի են  վերածել, սա  ուղղակի  հանդուրժելի չէ և  գետինը մտնելու  բան է:

-Այսօր հատկապես համացանցում որոշ օգտատեր տարածում են լուսանկարներ, որոնց շնորհիվ ցույց են տալիս, որ  ամբողջ աշխարհում նմանատիպ  վայրերը` որպես միջոցառում անցկացնելու  համար ընտրելը նորմալ պրակտիկա է: Ի՞նչ կասեք հատուկ այդ մարդկանց համար: Եվ վերջապես, ո՞րն է այս առնչությամբ գլխավոր վտանգը, եթե հաշվի առնենք, որ պարտադիր չէ, որ վերջին կորպորատիվներին մասնակցած մարդիկ  վնասած լինեն տաճարները:

-Այս մարդիկ մեզանում, վստահ եմ, որ պետք է շատ լինեն: Դա ասում եմ ելնելով ընդհանուր իրավիճակից, մեր հայրենիքի` «խոզանոցի» վերածված վիճակից: Մենք չենք նկատում, որ ամեն վայրկյան ապականում ենք: Եթե մարդն անմշակույթ է, անհարգանք է, պետք է, որ այս ամենն իր համար նորմալ լինի:

-Պարոն Կարապետյան, սակայն հակառակ բևեռից էլ ասում են, որ նմանատիպ կորպորատիվ միջոցառումների դիմաց, օրինակ` վերանորոգվել է Զվարթնոց տաճարին կից սանհանգույցը, որի համար շատ ավելի մեծ գումար է ծախսվել, քան Զվարթնոցում միջոցառում անցկացնելու մեկ օրվա համար 700. 000 դրամ պահանջվող գումարը:

-Կարծում եմ, որ այդ սանհանգույցը, անշուշտ, կարևոր է: Իհարկե, հուշարձան, որ այդքան այցելու ունի, պետք է նաև ունենա սանհանգույց: Մինչև հիմա, որ չի ունեցել, դա մեկ այլ խայտառակություն է: Սակայն աչքը հանելով` չես կարող ունքը շինել: Հիմա մենք մեր խայտառակության հաշվին պետք է սանհանգույց  կառուցե՞նք: Եթե դրա  համար գումար էր պետք, ուրեմն այդ  խնդիրը պետք է  բարձրաձայնվեր: Այդ դեպքում մեր հասարակության մեջ կգտնվեին մարդիկ, որոնք թեկուզ փոքր հանգանակություններով կհայթայթեին այդ գումարը և նույնիսկ ավելին: Պետք չէ  մեզ խայատառակող գործողություններ  անենք, հետո էլ ասենք, որ լավ բան ենք արել:

-Ներկայումս քննարկվում է նաև այն հարցը, որ այս կորպորատիվների պատճառով կարող ենք հանվել նաև ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկից: Սա իրատեսակա՞ն է, թե՞ ուղղակի  հերթական խուճապի հետևանքով  ծնված բամբասանք:

-Տեղյակ եմ, որ ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի չափանիշները բավական խիստ են, բայց մյուս կողմից էլ այդ հուշարձանները, եթե այսօր ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում են ընգրկված, հենց մշակույթի նախարարության  ջանքերի շնորհիվ  են: Կարծում եմ, որ գոնե այդ մասով, լավ կշռել են: Հույս ունեմ, որ մի կազմակերպություն, որ մի կերպ գրանցել է դրանք այդ ցանկում, չի անի գործողություններ, որոնց պատճառով կհանվի այդ ցանկից: Թեև այնպիսի մի իրավիճակ ենք ապրում, որ ամեն ինչ էլ հնարավոր է:

-Հիմնականում բոլոր  տեսակի քննադատությունների  հասցեատերը հենց մշակույթի  նախարար Հասմիկ Պողոսյանն է: Մարդիկ, կարծես, որպես  գլխավոր մեղավոր  և պատասխանատու նրան են տեսնում:  Համաձա՞յն եք:

-Ընդհանրապես, երբ որ որևէ երևույթ առնչվում է մշակույթի նախարարության հետ, բնականաբար, սլաքներն ուղղվում են հենց նախարարին: Սակայն ես չեմ մասնավորեցնի, որովհետև Հասմիկ Պողոսյանը չէ, որ ամբողջ երկրի տարածքը «խոզանոցի» է վերածել. մենք ունենք խոզանոցին համակերպված և դա որպես մշակույթ կրող հասարակություն: Ամբողջ ՀՀ տարածքը, բոլոր  հուշարձանների տարածքն աղբի մեջ կորած է, սա Հասմիկ Պողոսյանի հետ ի՞նչ կապ ունի: Այսինքն` այս  այլանդակ վիճակը կրում ենք բոլորս, մենք անմշակույթ ենք և պետք չէ մասնավորացնել:

Հեղինակ` Լիլիթ Հակոբյան