Րաֆֆուն քրֆող, ձեռ առնող, վարկաբեկողներին կամ հարիֆության մեջ մեղադրողներին խորհուրդ կտամ՝ մի հատ նայեն առկա ախոռի մեծությանը, խորությանն ու կուտակված թրիքին:

Հարգելիներս, կարա՞ք էդ ախոռում մի քայլ անեք ձեր կանգնած տեղից աջ կամ ձախ ու չսկեք:

Կարա՞ք ազնվություն ունենաք ու տեսնեք, որ մարդն ընդամենը չի ուզում շարունակել ախոռում մխտռված մնալ:

Էս ի՞նչ հայոց համազգային կաշ է:

Չե՞նք կարող մի անգամ գոնե լրջանալ ու լուրջ դիտարկել հարցը:

Կարա՞նք հասկանանք, որ էդ ախոռը իրար հետ ենք կերտել ու բերնեբերան լցրել:

Կարա՞նք հասկանանք, որ Րաֆֆին ու դոլֆիկն էլ չեն արդեն պրոբլեմը, այլ մեր էս վարքն ու վերաբերմունքը լուրջին ու սկզբունքայինին:

Մի հատ այբբենարանը բացենք ու նորից սկսենք տառերից՝ մարդկայնության, սկզբունքայնության, տրամաբանության, քաղաքականության տառերից:

Արա Արությունյանի գրառումը

Ֆեյսբուք