Հայ, եթե դու հենց հիմա ոտքի չելնես ու չքանդես երկրիդ բոլոր բանտերը, վաղը քեզ, կնոջդ, զավկներիդ, թոռներիդ ու ծոռներիդ են անպատիժ քշելու բանտ, աքսոր, հասարակաց տուն, գիշեային ակումբներում պարելու, հարկադիր աշխատանքային ճամբար:
Հայ, մեզանում հնարավոր չէ լինել ավելի սիրված, հարգելու ու ճանաչված, քան Վարդան Պետրոսյանն ու Շանթ Հարությունյանը:
Հայ, նրանց են անպատիժ միջիցդ տանում, ու երեսիդ ծիցաղում են, նվաստացնում քեզ քո իսկ անկամությունը երեսիդ թքելով:
Հայ, եթե նրանց են անպատիժ տանում, և դու դա թուլ ես տալիս, պատկերացրու քո, աշխարհում, և անգամ սեփական երկրում բոլորին անհայտ մեկի վերջը:
