Ինչպես բոլորը, այնպես էլ հասարակության կողմից համընդհանուր ճանաչման ու հարգանքի արժանացած յուրաքանչյուր ոք,նախ և առաջ` Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացի է, սրանից բխող բոլոր պարտավորություններով ու պահանջներով հանդերձ:
Եվ, եթե տեղի է ունենում օրինախախտում կամ հանցագործություն, միանշանակ, երևույթն ենթակա է պատժի` օրենքով հաստատագրված պահանջներով, անկախ հանցագործությունն իրականացրած անձի ով լինելու հանգամանքից / երանի` իրականում էլ այդպես լիներ... /:
Թերևս,այս սկզբունքն ամուր պետություն կառուցելու հիմնական նախապայմաններից է,և այս առումով երկու կարծիք լինել չի կարող:
Ասացեք խնդրեմ,մեզանում` արդյոք այդպես է... Իրավական պետություն կառուցելու այս պարզ ու տրամաբանական նորմը,ավելի քան` 20 տարի,ինչ է,անխախտ է եղել:Անպատժելիության,նենգափոխումների ու պարտակումների օրինակներ երբևէ չեն եղել:Օրենքն` իրո"ք գործել ու հավասար է եղել բոլորի համար:
Այս հարցերի պատասխաններն,անշուշտ,գիտե յուրաքանչյուր ոք,սկսած հենց` օրենք խզբզողներից:
Կապված` Վարդան Պետրոսյանի շուրջ տեղի ունեցող վերջին իրադարձությունների հետ,ուզում եմ ասել:
Անասելի ցավալի բան է տեղի ունեցածը: Միայն այն, որ վթարի արդյունքում մարդիկ են մահացել, պատանիներ, և տարբեր աստիճանի վնասվածքներով տուժողներ կան,արդեն բավարար է բնութագրելու համար տեղի ունեցածի ողջ ցավալի ազդեցությունն ու արդյունքում ստեղծված լարվածության շարժառիթների առաջացման պատճառները:Ես անձամբ`երկու տուժող կողմերին էլ ցավակցում եմ հավասարապես,քանզի ավելի քան համոզված եմ,որ Վարդան Պետրոսյան դերասանն ու մտավորականը, անկախ իր մասնագիտական գործունեությունից, նախ և առաջ` ՀՀ արժանի քաղաքացի է: Մարդ,ով իր ապրածի օրինակով է ապացուցել իր նվիրվածությունն ու սրտացավությունը` երկրի ու մեր ժողովրդի ապագայի հանդեպ,և քաղաքացու այս տեսակն ի վերուստ,արժանավոր մարդուն հատուկ արժեքների օժտվածությամբ է լույս աշխարհ գալիս:Հանցագործներն ու հանցագործություններն այլ ծագում և բնույթ ունեն...Ուրեմն, և` այլ բնութագրում:
Եվ այս տեսանկյունից, դատապարտելի եմ համարում դատական ու քննչական մարմինների կողմից` Վարդան Պետրոսյանի հանդեպ ցուցաբերած վերաբերմունքը:Որևէ մեկն ապահովագրված չէ դժբախտ պատահարներից:Եվ մանավանդ,երբ մեղավորության հանգամանքը դեռևս ապացուցված չէ,իսկ միջադեպի մեջ հայտնվածն հասարակության կողմից հարգված անձնավորություն է,ինչքան էլ իրականությունն հագեցած լինի տգետ ու արկածախնդիր տարրերով...որևէ մեկն իրավունք չունի սևացնել ու կասկածի տակ դնել` հարյուր հազարավոր մարդկանց հարգանքին ու գնահատականներին արժանացած մարդու հեղինակությունը:Այն ձեռք է բերվում տարիների դժվարին ու անբասիր փորձությունների արդյունքում, և պատկանում է հասարակությանը,ժողովրդին:Այն ենթակա չէ որևէ քաղաքական կամ նեղ անձնական շահերի...
Այլապես,միանալով մշակույթի-արվեստի մի շարք գործիչների կողմից արված հիասթափական հայտարարություններին,Ես` ևս,ինձ համար սպառված ու անհեռանկարային կհամարեմ այս երկրում` իմ ապրելու ու պիտանի լինելու նպատակահարմարությունը:
Է,ասա` սպառվենք,պրծնենք էլի...
Ազատ Աբրահամյան