Պատերազմի պատճառը որպես կանոն մի կաթիլ շառն է լինում, որը զգուշորեն, մուղամով ու կոդլով կաթացնում են որպես նոխազ ընտրված դժբախտի գլխին:
Հիշենք, Սադդամը ենթարկվեց բոլոր պահանջներին, բայց չօգնեցինք այդ պահի կազյոլն էր:
Նույնը Կադդաֆին, ոչ մի բան չօգնեց ու էլի նահատակվեց:
Ասադին էին կազյոլ ընտրել, բայց տղեն դեռ դիմադրում է:
Հիմա նոր վիճակ է՝ պրոբլեմների մասշտաբն այլ է, ու կազյոլության հերթը հասել է Պուտինին: Դե սիբիր կա կիսելու, դոլար կա փրկելու ու վափշե:
Կխուսափի կախաղանից Պուտինը, դժվար է ասել:
Բայց որ մարդկության 50 տոկոսը թքած ունեն ում ու ինչի կուտեն, մի տոկոսը կազյոլ ընտրողն է, մնացած 49-էլ դամ պահողներն են, փալանները, դահիճները, բալելշչիկները, կախաղանի պարան ձգողներն ու խեղկատակները, դա փաստ է:
Կասեի հետաքրքիր է, եթե Սադդամի կախելն ու կադաֆիի դիակը տեսած չլինեի, ու դրան զուգահեռ, Հիտլերից բեթար ճիվաղների սաղ- ուրախ-փարթամ մոռդերն ամեն օր չտեսնեի:
