Esem.am-ը գրել է, որ 2013-ի ձմռանը սիրելիին սարերում հանդիպած Լուսինե Թովմասյանին հանդիպել են հարսանեկան եռուզեռի շրջանում: Լուսինեն մեծ ուրախությամբ համաձայնել է պատմել իր կյանքի կարևորագույն իրադարձության մասին:
Քո և ամուսնուդ հանդիպումը բավականին հետաքրքիր պայմաններում է եղել:
Նման հանդիպումները շատ հաճախ անցողիկ են լինում, շուտ էլ
մոռացվում են: Ինչպե՞ս կարողացաք պահպանել հարաբերություններն ու
հասնել ամուսնության շեմին:
- Պահպանելն ու հասնելը երևի թե ավելի շատ տղայից է կախված, ոչ թե աղջկանից: Սկզբում ծանոթանում, շփվում ես, այնուհետև, իմ համոզմամբ, ամեն բան տղայի ձեռքերում է. նա կհասնի իր ուզածին, թե ոչ: Արթուրը բնավորությամբ շատ պնդող է. եթե դուրս չգայի էլ տանից, այնպես կաներ, որ անպայման հանդիպենք: Ամեն բան անում էր, որ մեր հանդիպումներն ավելի հաճախ լինեն: Իմ ընկերության հետ էլ է շատ մտերիմ ու հաճախ նրանց միջոցով էր կազմակերպում հանդիպումները: Նրա ուղեղը շատ արագ է աշխատում, ճիշտ ուղղությամբ. անկախ ամեն ինչից, գիտիª ինչ է ուզում և ինչի համար է անում:
Շատ տղաների ուշադրության կենտրոնում էիր ու անընդհատ քեզ վերագրում
էին տարբեր սիրավեպեր:Արթուրը հատկապես ինչո՞վ գրավեց քո ուշադ-րությունը, ի՞նչը մինչ այդ չէր հաջողվել մյուս սիրահետողներին:
- Օ, ամեն ինչով. բնավորությամբ, հումորի զգացումով, նրանով, որ երբեք հետ չի կանգնում, իր համառությամբ, անկեղծությամբ, իր վերաբերմունքով: Միայն վերաբերմունքն ու մոտեցումն ամեն ինչ արժե: Մեզ մոտ նույնիսկ սուրճ խմելու գնալը խինդ-ուրախություն էր, մեծ տոն էր: Ինձ ամեն օր ծիծաղեցնում էր ու ժպիտս դեմքիցս չէր հեռանում:
Առաջին անգամ էր, որ լրատվամիջոցներն անդրադարձան քեզ` որևէ տղայի
կողքին:Կարելի՞ է ասել, որ քո նախկին սիրային հարաբերությունները լուրջ չեն
եղել:
- Երբ հանդիպում էի Արթուրի հետ, ոչ ոք չգիտեր դրա մասին, հանրությանը չէի պատմում, երբեք լուսանկարներ չէի հրապարակում, որովհետև մենք դեռ հանդիպում էինք: Նշանադրությունից հետո դուք առաջինն էիք, որ գրեցիք այդ մասին, ու ես հասկացա, որ մի օր պետք է խոսեմ և չեմ կարող մշտապես թաքցնել այդ ամենը. չէ՞ որ նա այն մարդն է, ով լինելու է ամուսինս, երեխաներիս հայրը… Իսկ նշանադրությունն ինձ մոտ առաջին ու վերջին անգամ էր: Կարող եմ ասել, որ մյուս հարաբերությունները պարզապես նշանադրության չեն հասել:
Աղջիկները միշտ փնտրում են իրենց ճերմակ ձիով ասպետին: Արդյոք
ընտրյալդ հենց նա՞է, ում սպասում էիր: Ձեր ծանոթության ժամանակահատ-վածը բավակա՞ն էր միմյանց ճանաչելու և հետագա կյանքը նրա հետ կապելու համար:
- Հա´, պատկերացրեք, որ հիմա աչքերս փակում եմ ու հասկանում, որ հենց ինքն է: Պատկերացնում էի, թե ինչպիսի բնավորություն պետք է ունենա, ինչպիսի հարաբերություններ պետք է լինեն և ինչ վերաբերմունք պետք է լինի իմ նկատմամբ: Եթե ես ամուսնացել եմ, ուրեմն հենց նրան էի սպասում: Երբ հասկանում ես, որ նա է, կարիք չկա երկար սպասելու: Որոշում կայացնելու համար ինձ երեք-չորս ամիս ժամանակ պետք եղավ:
Կարծես ամեն ինչ ինքնուրույն ես որոշել, որից հետո միայն տեղյակ ես պա-հել ընտանիքիդ: Նրանց համար անսպասելի չէ՞ր ձեր նշանադրությունը,
հետո նաև հարսանյաց հանդեսը:
- Ընտանիքս մեր հարաբերությունների մասին տեղյակ էր, իսկ երբ ամուսնության, նշանադրության հարցն է քննարկվել, Արթուրը եկել է մեր տուն ու խոսել այդ մասին: Ինձ համար շատ մեծ երջանկություն էր, որ բոլորը կողմ էին ու ընդունում էին նրան` որպես ընտանիքի անդամ: Ծնողներիս համար շատ անսպասելի էր ամուսնանալու որոշումս, բայց, միևնույն ժամանակ, տեսնելով երջանկությունս, աչքերիս փայլը, հասկացան, որ այո, եթե ուզում եմ, ինչու ոչ:
Առավել մանրամասն` այստեղ