Տարոն Մարգարյանի թիկունքում շարունակ տեսնում եմ Երեւանի կամերային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Արա Երնջակյանի երջանիկ դեմքը:
Բեմադրիչը ուրախ ու ոգեւորված ծափահարում է Տարոնին իրենց ոտանավորներով ձոներգող կանանց: Չեք պատկերացնի, թե ինչպես է Երնջակյանը արձագանքում այդ ելույթներին. հուզվում է ասմունքող ,,չեբուրաշկաների,, հետ միասին` նրանց արտաբերած յուրաքանչյուր բառն անցկացնելով իր սրտի միջով...Իսկ Տարոնի ելույթների ժամանակ ձգվում է ու գլուխը տմբտմբացնում է, թե համաձայն է նրա ամեն մի բառին:
Նայում եմ ու մտածում` իրոք, զարմանալի բան է կյանքը:
Արա Երնջակյանը սկսել է КВН-ից, իսկ հետո 1980-ականների կեսերին Հրանուշի կոմերիտմության կենտկոմի շնորհիվ հիմնադրել է իր թատրոնը, որտեղ ներկայացնում էր իր բեմականացումները, որոնք այն տարիներին շատ հետաքրքիր էին: Դրանցում շոշափվում էին հասարակական-քաղաքական թեմաներ եւ այդ ամենը ներկայացվում էր զավեշտով, գրոտեսկով, սարկազմով:
Ճիշտ այնպես, ինչպես հիմա տեսնում ենք Տարոնի քարոզարշավների ժամանակ:
Ուղղակի այսօրվա նախընտրական ներկայացումների բեմադրիչը ուրիշ մարդ է:
Իսկ Երնջակյանին ընդամենը վստահել են մի դեր, որ 20-25 տարի առաջ հանդիսատեսը տեսնում էր նրա բեմադրություններում եւ ծիծաղից ուշաթափվում էր...
Լրագրող Կիմա Եղիազարյանի գրառումը
Ֆեյսբուք
