Հանրային գործիչ Նարեկ Մալյանի ֆեյսբուքյան հրապարակումը. «Վասն հավատո, վասն հայրենյաց.
լիբերալ-ֆաշիստական գործակալական ցանցի պայքարը եկեղեցու դեմ
Եկեղեցու դեմ կազմակերպված արշավը նոր չի սկսվել: Առնվազն 15 տարի է՝ լիբերալ-ֆաշիստական գործակալների կողմից թիրախավորվում են հոգևորականները, ծաղրի են ենթարկվում եկեղեցական ծեսերը, այդ ծեսերին մասնակցող հավատացյալները:
2018 թվականին տեղի ունեցած ադրբեջանաթուրքական հեղափոխությունից հետո եկեղեցու դեմ իրականացվող հարձակումները վերափոխվեցին կազմակերպված արշավանքի: Լիբերալ ֆաշիստներն արդեն ապօրինաբար զավթել էին իշխանությունը և տիրապետում էին պետական լծակներին՝ հակաեկեղեցականությունը պետական մակարդակով իրականացնելու համար:
Եվ այսպես՝ քայլ առ քայլ միասին վերհիշենք եկեղեցու դեմ պայքարի առավել ցցուն դրվագները.
1. ՔՊ-ն իշխանությունը զավթելուց օրեր անց հատուկ կարգադրությամբ Վեհափառին զրկեց անվտանգությունից:
2. Հաջորդ քայլով իշխանությունը կազմակերպեց ֆիզիկական հարձակումները Վեհափառի անձի նկատմամբ՝ հիմնադրելով և հովանավորելով «Նոր Հայաստան, նոր Հայրապետ» շարժումը: Այդ խմբի կողմից անարգել ասպատակվում էր վեհարանը: Համեմատության համար՝ այդ նույն օրերին 6-7 շարք ոստիկաններով պահպանվում էր Սորոսի գրասենյակի անառիկությունը:
3. Եպիսկոպոսներից առգրավեցին դիվանագիտական անձնագրերը: Հայ Առաքելական եկեղեցու հավատացյալները շուրջ 10 միլիոն հայերն են, որոնց միայն մեկ քառորդ մասն է բնակվում Հայաստանում: Հավատացյալների հիմնական մասը սփյուռքում է, և այդ քայլով իշխանությունը եկեղեցուն ուղիղ կախման մեջ դրեց օտարերկրյա դեսպանատներից:
4. Դպրոցական ծրագրերից հանվեց «Հայ եկեղեցու պատմություն» առարկան: Հանրության կրքերը հանգստացնելու համար հայտարարեցին, որ «Հայ եկեղեցու պատմություն»-ը տեղ կգտնի ընդհանուր պատմության դասագրքերում: 2023 թվականին պարզվեց, որ նույնիսկ դա էին անամոթաբար խաբել:
5. ԱԺ նախագահը հրապարակային խոսքում Վեհափառ Հայրապետին հեգնանքով անվանեց ավազանի անունով: Հիշեցնենք որ այդ կերպ անվանում են կարգալույծ՝ հոգևոր աստիճանից զուրկ անձին:
6. Վարչապետը ԱՄՆ-ում հայտարարեց որ պատրաստվում է «կզզացնել» ըմբոստ հոգևորականներին:
7. 2020թ. պատերազմից անմիջապես հետո սոցցանցերով և իշխանական ֆեյք ֆաբրիկաներով կազմակերպվեց կաթողիկոսի անձի վրա ֆիզիկական հարձակման հերթական արշավը: Բանը հասավ նրան, որ հավատացյալները հավաքվեցին Էջմիածնում Ամենայն Հայոց կաթողիկոսին ուժով պաշտպանելու նպատակով:
8. Տարբեր անհիմն մեղադրանքներով կալանավորվում էին բարձրաստիճան հոգևորականների հարազատները:
9. Վարչապետը 21.04.2023թ. ԱԺ-ում հայտարարեց՝ «եթե եկեղեցու հարաբերությունները կառավարության հետ լավ չեն, ուրեմն եկեղեցու հարաբերությունները լավ չեն Աստծո հետ»՝ ինքն իրեն համեմատելով Աստծո հետ:
10. Անկախ Հայաստանի պատմության մեջ առաջին անգամ Հանրային հեռուստաընկերության եթերից արգելվեց հնչեցնել Վեհափառի ուղերձը:
Սրանք ընդամենը մի քանի օրինակ են ՔՊ-ականների հակաեկեղեցական պայքարի հրապարակային դրսևորումներից: Այս ամենը տեղի է ունեցել բոլորիս աչքի առջև՝ անթաքույց:
Մեր պետականության վերջին ցիտադելը Հայ Առաքելական եկեղեցին է: Եկեղեցին մեր վերածնունդի վերջին հույսն է, և այս օրերին ադրբեջանաթուրքական պատվերով սպանում են այդ վերջին հույսը»: