Ես զարմանում եմ, թե ինչու են շատերը վրդովվում, երբ իշխանությունը շքանշաններ կամ կոչումներ է տալիս ռաբիզ երգիչներին կամ ամեն տեսակի տավարների եւ մանավանդ՝ տավարի ցավերի։
Այստեղ տեղին չէ զարմանալը, սա ավելի քան ՕՐԻՆԱՉԱՓ Է։
Եթե Հայաստանի Հանրապետություն կոչվող (մարդ դժվարությամբ է մեծատառով գրում, հա՜…) տհաճ վայրը իշխանություններն ու բնակչության մեծ տոկոսը ռաբիզ ու անմակարդակ կենդանիներ են, եթե կուսակցություններն ու դրանց հակահիգիենիկ ղեկավարները միայն վայրահաչել գիտեն, եթե հեռուստաընկերությունները միայն զզվանք ու ու կղկղանք են լցնում բնակչության բերանը, եթե մայրաքաղաքը վաղուց արդեն դարձել է խոզա-բոզանոց, եթե կաթողիկոսի նստավայրը վերածվել է ՍՊԵ-ի (Սահմանափակ Պատասխանատվությամբ Եկեղեցի)՝ ուրեմն ԱՅԴՊԵՍ ԷԼ ՊԻՏԻ ԼԻՆԻ, ՇՔԱՆՇԱՆՆԵՐ ԵՎ ԿՈՉՈՒՄՆԵՐ ԱՆԱՐԺԱՆ, ՌԱԲԻԶ ՈՒ ՏՀԱՃ թուլեքը պիտի ստանան…
Ինչո՞ւ։
Ո՞նց թե՝ ինչու։
ՈՐ ՍԱԶԻ։
ԱՆՄԱԿԱՐԴԱԿ ՉՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՇՔԱՆՇԱՆԱԿԻՐՆԵՐԸ ՊԻՏԻ ԼԻՆԵՆ ՆՈՒՅՆ ՉՊԵՏՈՒԹՅԱՆԸ ՎԱՅԵԼՈՂ ՉԱՐ ՈՒ ԱԹԼԱԽՆԵՐԸ…
ԱՅՍՔԱՆԸ
Թատերագիր Վահրամ Սահակյանի գրառումը` ֆեյսբուքյան իր էջից
