Հաշվի առնելով արևմտյան ԼԳԲՏ-յան մշակույթի և քայքայիչ աղանդների ներթափանցման և ակտիվ քարոզչության միտումները Հայաստանում:

Եվրոպան արդեն խեղդվում է համասեռամոլների, տրանսվիստիտների, մանկապիղծների, անասունների հետ քնողների ու ամուսնացողների, անսեռ կամ բազմասեռ ամենատարբեր մոլագարների իրավունքներից:

Աշխարհիկ պղծումները քիչ էին, ի հայտ են եկել եկեղեցական «բարեփոխիչներ», որ ամուսնացնում են այս հիվանդ ու խևաբարո «առաջադեմներին»:

Իսկ այն, որ ընտանիքը պետք է սերունդ տա, բազմանա ու զարգացնի մարդկությանը, մղվել է հետին պլան: 

Ժամանակն է գտնել դրանց կասեցման ուղիները՝ դատապարտելով աղբն ու այլասերվածությունը:

Չարիք է իր մեջ պարունակում գերպետությունների` մասնավորապես ԱՄՆ- ի կողմից տարվող գլոբալացման քաղաքականությունը:

Հայ եկեղեցու դերի բարձրացումը քաղաքացիական հասարակության կայացման գործում:

Այսօր հայ իրականության կարևոր խնդիրներից է քաղաքացիական հասարակության կայացման գործընթացը` պահպանելով պատմա-մշակութային, ազգային ու հոգևոր արժեքները:

Սակայն այս խնդրի լուծմանը խոչնդոտում են աշխարհայացքային, քաղաքական, սոցիալական և այլ ժամանակակից դրսևորումներ, որոնք թեև չեն մերժում հոգևոր արժեքները, սակայն նաև չեն էլ կարևորում:

Այսօր առավել քան երբևէ, կարիք է զգացվում ազգայինի ու ժամանակակիցի, աշխարհիկի ու հոգևորի համաձայնեցման, այնպես, որ մեկը մյուսին չհակասի:

Հայ Առաքելական եկեղեցու դերի բարձրացում:

Դեռ վաղ ժամանակներից եկեղեցին ստանձնել է երկիրն կառավարելու դերը, երբ Հայաստանը գտնվում էր ցանր վիճակում և չուներ պետականություն:

Այսօրվա դրությամբ, երբ արդեն երկու տասնամյակ Հայաստանը հանդիսանում է անկախ երկիր, պետք չէ մոռանալ Հայ առաքելական ծավալած գործունեությունը, այլ պետք է նորից կարևորել այդ հաստատության աշխատանքը և հնարավորինս չափ աջակցել նրան՝մերժելով աղանդավորական կազմակերպություններին:

Կա միայն մեկ պատմական ուղի, որը տանում է դեպի բարձրագույն համամարդկայնություն, դեպի հայ ազգի միասնականություն` դա ազգային զարգացման, ազգային ստեղծագործության ուղին է:

Համամարդկայինը բացահայտում է իրեն միայն ազգայինի ձևով:

Ապազգայնացումը, որը համակված է ինտերնացիոնալ Եվրոպայի, միջազգային քաղաքակրթության, միջազգայնական մարդկության գաղափարներով` դատարկ գաղափար է:

Հայ ազգության և մեր անհատականության միջև ընկած չէ ո՛չ մի ինտերնացիոնալ Եվրոպա, ո՛չ մի միջազգային քաղաքակրթություն:

Այս պայմաններում, երբ հայ երիտասարդության գերակշիռ մասը չի կարդում գրականություն, նրա ապրելակերպի և աշխարհայացքի վրա մեծ ազդեցություն են թողնում ամերիկյան ֆիլմերը:

Իսկ ի՞նչ կա այնտեղ:

Մի ամերիկացի փրկում է ողջ աշխարհը, Ամերիկան վճռում է ժողովուրդների բախտը, նա ամենազոր է, ամենակարող, ամենաբարի, ամենաբարոյական:

Հիրավի ստրուկի հոգեբանություն:

Մեր դարավոր մշակույթը շատ դեպքերում մոռացվում է:

Բայց չէ՞ որ այդ մշակույթի շնորհիվ է, որ հայ ազգը հաղթահարել է բազմաթիվ արհավիրքներ և գոյատևել մինչ օրս:

Ազգային արժեքների պահպանման ճակատ