Երեկ կայացել է «Դեպի Եվրատեսիլ» նախագիծ երկրորդ կիսաեզրափակիչ փուլը: Հերթական անգամ ներկա եղանք բեմականացման, որի համար, ըստ էության, վճարում ենք մենք ինքներս` մեր հարկերով, սակայն որևէ մեկը մեզ չի հարցնում` արդյո՞ք այդ ամենի կարիքը մենք ունենք:
Հանրային հեռուստաընկերությունը ցուցադրում է բառիս բուն իմաստով թատերական ներկայացում, հսկայական գումարներ ծախսում տաղավարի վրա`մարդկանց ներկայացնելով, թե իբրև հենց նրանք են ընտրում Հայաստանի եվրատեսիլյան պատվիրակին՝ այն դեպքում, երբ շատերի համար արդեն հաղթողը պարզ է՝ Մհերն՝ իր copy paste երգով, իսկ եզրափակչում վերջինս մրցելու է Կամիլի հետ: Սակայն հարց է առաջանում` այս ամենի իմա՞ստը. վատնում են մեր իսկ գումարներն այն դեպքում, որ կարող էին այդ ամենն ուղղել բարեգործությանը և ոչ թե մարդկանց աչքին «թոզ փչել», որ հաղորդագրությունների գումարն օգտագործվելու է բարեգործական նպատակներով:
Հանրային հեռուստաընկերություն, միգուցե այս շոուն մեզ հրամցնելու փոխարեն, առանց ավելորդությունների ընտրեք պատվիրակին և չփորձեք ներկայացնել, թե որքան «բաց և թափանցիկ» եք աշխատում: Պարզապես, այդ դեպքում էլ հարց է առաջանում` արդյո՞ք ի վիճակի կլինեն ընտրելու այնպիսի մեկին, ով լսարանի հավանությանը կարժանանա և պատվով կներկայացնի Հայաստանը, թե կանեն այնպես, ինչպես միշտ են վարվում:
Հեղինակ` Ա. Գրիգորյան
