Արդեն գրեթե մեկ ամիս է, ինչ զբաղվում եմ բնակարանիս վաճառքով և որոշ հետևություններ եմ արել.
1.Տեսարժան վայրերի քչության պատճառով` ինչքան պարապ տան տնտեսուհի կա, գալիս են մեր տունը նայելու, սուրճ խմելու:
2.Հեռախոսահամարս ընկել է բրոկերների ձեռքը, որոնց մի մասը, մուշտարի բերելու փոխարեն, զանգում իրենց կյանքն են պատմում, սուրճ խմելու հրավիրում...
3.Շուկան մեռած է, միայն վարձովն է պահանջված... Առաջ արտասահմանի մասին էինք ասում, թե քչերն ունեն իրենց սեփական բնակարանը, հիմնականում վարձով են ապրում: Նույնը հիմա մեզ մոտ է:
