Հենրիխ Մխիթարյանի «մանչեսթերյան» դեգերումը դարձել է ոչ միայն համացանցի, այլ նաև իմ ընկերական շփումներում քննարկվող գլխավոր թեմաներից:
Ընկերներս միմյանց հետ գրազ են եկել:
Մեկ ասում է, որ Մոուրինյոն կապ ունի Լոնդոնի մեծահարուստ ադրբեջանցիների հետ ու նրանց հորդորով ու նույնիսկ` «մաղարիչով» է, որ Հենրիխ Մխիթարյանին չի «խաղացնում»:
Մյուսը, նույնիսկ եթե համաձայն չի այդ վարկածին ու մեր երրորդ ընկերոջ երևակայության արգասիքն է համարում, ամեն անգամ «Մանչեսթեր Յունայթեդի» մեկնարկային կազմում չտեսնելով Հենրիխին` Մոուրինյոյի հասցեին այնքան հայհոյանք է թափում, որքան չի հասցրել ադրբեջանցիներին ու թուրքերին համատեղ հայհոյել:
Մի բան ընկերներիս գրազի թեմայով հաստատ է՝ Թուրքը նայում է և ուրախանում...
Ու մինչ ընկերներս տխրում են Հենրիխի բացակայությամբ,ապա գրազ գալիս, թե հաջորդ խաղին կհայտնվի մեր հայրենակիցը անգլիական խաղադաշտում, իսկ հետո էլ ուրախանում են, որ «Մանչեսթեր Յունայթեդը» չհաղթեց առանց Մխիթարյանի՝ Հենոյի ֆուտբոլային ներկան , իրոք, ավելի մշուշոտ է դառնում՝ ինչպես Ալբիոնը, որտեղ էլ հիմա ապրում է աշխարհի ամենահայտնի հայ ֆուտբոլիստը:
Ու եթե խոսում ենք մշուշոտ ներկայի մասին, ինչպես պատկերացնենք ապագան...
Երնեկ թե մեր պարծանք Հենոյի ապագան կարողանայինք որոշել գրազով, կամ , համացանցում տարածված հումորի պես՝ Մոուրինյոյի հանդեպ աշխարհասփյուռ հայության նավսով...
Կամ էլ՝ դեռ համբերենք...
Հեղինակ՝
Ա.Գրիգորյան