Ի՞նչ են համասեռամոլությունը, զոոֆիլիան, պեդոֆիլիան: Արդյո՞ք դրանք հիվանդություն են, թե այլասերվածություն: Անգամ եթե այլասերվածություն են, ապա նորից հոգեսեռական հիվանդություններ են: Նրանց պետք է վերաբերվել, որպես հիվանդ մարդկանց և բուժել ինչպես հիվանդների: Հիվանդին չեն հալածում. հիվանդին բուժում են:
Ցանկացած համասեռամոլ,զոոֆիլ,կամ պեդոֆիլ իր մեջ այդ հատկանիշները հայտնաբերելիս փորձում է թաքցնել, բայց ոչ միայն շրջապատի հալածանքից պաշտպանվելու համար, այլև հենց իրենք են կարծում, որ դա նորմալ չէ, բնական չէ: Կախված իրենց ապրած հասարակության վերաբերմունքից կամ թաքցնում են կամ բացահայտ ցուցադրում:
Ինչևէ բուժվել, չբուժվելու որոշումը նրանք պետք է ընդունեն: Իսկ եթե չեն բուժվում դա նրանց իրավունք չի տալիս քարոզել և խրախուսել իրենց հիվանդության տարածումը: Ոչ հիվանդ մարդիկ իրավունք ունեն, որ իրենց չքարոզեն հիվանդանալ: