Կամերային թատրոնի «Երկաթ» ակումբում տեղի ունեցավ երիտասարդ բանաստեղծ Դավիթ Ասատրյանի «Վերադարձ դեպի հարություն» գրքի շնորհանդեսը, որը Դավիթի չորրորդ գիրքն է:
Գիրքն ունի երեք բաժին` «Վերադարձ դեպի հարություն», «Ծածկվիր չմրսես», «Ու հայրս կոչ կանի»:
«Հասարակական կյանք ներխուժեց մի տարերք, որի կարիքն ունի հայ դասական գրականությունը: Դավիթը մեկն է, ով ամբողջովին կրում է հայ դասական գրականության էներգետիկան: Այսօր ողբերգական վիճակի մեջ ենք. մեր ընթեցողին թողնում ենք սոված, անտեր` չտալով նրան պատմվածք, բանաստեղծություն: Սուտ ու կեղծիքի բուրգեր ենք շինել և’ գրականության, և’ մշակույթի մեջ»,-ասաց Երևանի գրողների միության նախագահ Աբգար Ափինյանը:
«Բանաստեղծության հիմքը քնարական ապրումն է: Բանաստեղծական ասպարեզում Դավիթի ներկայությունն իրոք ոգեշնչում է, գիտի հանգը, տաղաչափությունը, կյանքի ռիթմը ներկայացնելու կերպը: Կան պոեզիայի ավանդույթներ, որոնց պետք է հետևել»,-շնորհավորելով երիտասարդ բանաստեղծին` ասաց գրականագետ Արքմենիկ Նիկողոսյանը:
Երեկոյի ընթացքում Դավիթ Ասատրյանն ընթերցեց իր գործերից մի քանիսը, որոնց թվում էր և զոհված կրտսեր սերժանտ Արմեն Հովհաննիսյանի հիշատակին նվիրված բանաստեղծությունը.
Գնաս բարով, եղբայր՝ հեռուներն են կանչում,
Ճամփան նույնն է, որով մեր մեծերը անցան,
Քո բոցեղեն անվան արձագանքն է շաչում՝
Գոլորշին է ելնում դեռ թարմ ու տաք արյան:
Գնաս բարով եղբայր՝ դու քո պարտքը տվիր,
Մեզ թողնելով հավերժ քո արյունի դեմ պարտք՝
Հերոսների կողքին խաղաղությամբ ննջիր՝
Քեզ խնկարկում հավերժ, քեզ խոնարհում ու փառք:
Գնաս բարով եղբայր, Վահագնացեղ գենի՝
Որդիս քեզնով պիտի իր տեսակը զգա,
Քեզնով պիտի վաղվա Ավարայրում երկնի
Եվ քեզանով պիտի մեր վաղվա օրը գա:
Գնաս բարով եղբայր՝ քո զորակոչն այլ է,
Մի այլ բանակ այնտեղ քո ճամփան է պահում,
Այնտեղ նաիրական արեգակի փայլն է,
Այնտեղ հայոց փառքի ատրուշանն է վառվում:
Ճամփան նույնն է, որով մեր մեծերը անցան
Գնաս բարով եղբայր՝ հեռուններն են կանչում,
Գոլորշին է ելնում դեռ թարմ ու տաք արյան
Քո բոցեղեն անվան արձագանքն է շաչում…
Շնորհանդեսին ներկա էին մշակութային, հասարակական և քաղաքական գործիչներ, Դավիթի գրչակից ընկերները և ուրիշներ:
Անի Կարապետյան
