Մի օր հողագործի ավանակն ընկնում է ջրհորը:
Տերը հուսահատ նայում է դեպի ջրհորի խորքը.
Ինչպե՞ս ես նրան հանեմ այդտեղից:
Ապա մտածում.
Իմ ավանակն արդեն ծեր է. նրան արդեն քիչ է մնացել, հորն էլ արդեն գրեթե ցամաքում է: Ես վաղուց նոր ջրհոր էի ուզում կառուցել. ինչո՞ւ հենց հիմա չանեմ դա:
Նա կանչում է հարևաններին, որ օգնեն իրեն այդ գործում: Բոլորը միանում են նրան և սկսում հող լցնել ջրհորի մեջ: Ավանակը հասկանում է, թե ինչ է կատարվում, և բարձր ճիչ արձակում: Եվ հանկարծ, ի զարմանս բոլորի, լռում է:
Քիչ անց հողագործը որոշում է տեսնել, թե ինչ է կատարվում ներքևում:
Եվ ապշում է իր տեսածից. ավանակը թափ էր տվել վրայի հողը, հարթեցրել էր, բարձրացել և հայտնվել ջրհորի վերևում:
.. Կյանքում դուք կհանդիպեք ամեն տեսակի ստորության, և ամեն անգամ կյանքը ձեզ նորանոր մասնիկներ կուղարկի:
Ամեն անգամ, երբ վրադ հող կընկնի, թափ տուր այն ու վեր բարձրացիր. միայն այդ դեպքում դու կկարողանաս դուրս գալ ջրհորից:
Ցանկացած խնդիր նման է քարի` դեպի աղբյուրը տանող ճանապարհին: Եթե դուք կանգ չառնեք և չհանձնվեք, դուք կկարողանաք դուրս գալ ցանկացած խորը ջրհորից:
Թափ տուր և վեր բարձրացիր:
Որպեսզի լինես երջանիկ, հիշի’ր հինգ պարզ կանոն.
1. Ձերբազատիր քո սիրտը ատելությունից – Ներիր:
2. Ձերբազատիր քո սիրտը մտահոգություններից – Նրանցից շատերը չեն արդարանում:
3. Ապրիր պարզ կյանքով և գնահատիր այն, ինչ ունես:
4. Տուր ավելին:
5. Սպասիր ավելի քիչը:
