▲ Դեպի վեր

lang.iso lang.iso lang.iso

Ռուսաստանն ի ցույց է դրել իր մեծապետականությունը

Իմ լավ բարեկամ Ստյոպա Սաֆարյանը ԵԺԿ ամբիոնից հայտարարել է.
«Տարակուսելի է, որ հայտարարության մեջ խոսվում է Մաքսային միությանը միանալու Հայաստանի որոշման մասին, այն դեպքում, երբ Հայաստանը նման որոշում չի կայացրել: Հայտարարությամբ ՀՀ նախագահը Մոսկվայի առջեւ հանձնառություն է ստանձնում երկիրը մերձեցնել Եվրասիական միությանը: Մինչդեռ պետք է հիշեցնեմ, որ 2011թ. փետրվարին, երբ հայաստանյան երեք կուսակցություններ՝ «Ժառանգություն», ՀՀԿ-ը եւ «Օրինաց երկիր» կուսակցությունները այս նույն դահլիճում ստացան ԵԺԿ-ի դիտորդական անդամակցություն, վերջինիս հետ հայտարարություն ստորագրեցինք Հայաստանը Եվրոպային, այլ ոչ թե Եվրասիական միությանը մերձեցնելու կապակցութամբ: Դա է Հայաստանի որոշումը եւ ես Հայաստանից մեր գործընկեր կուսակցությանը հիշեցնում եմ մեր ստանձնած այդ հանձնառության մասին: Անշուշտ, Հայաստանը անվտանգության կենսական խնդիրներով զգայություններ ու այլ առաջնայնություններ ունի, ինչը ենթադրում է ճկունություն Ռուսաստանի ու այլ երկրներ հետ հարաբերություններում, եւ Հայաստանին կարող է տրվել նման հնարավորություն: Սակայն դա չի կարող նշանակել Հայաստանի անդամակցություն Եվրասիական մաքսային միությանը: Ստեղծված իրավիճակում, ինչպիսին էլ լինեն վարագույրից անդին Հայաստանի հանդեպ ռուսական ճնշման գործոնները, Երեւանը կա’մ պետք է ետ կանգնի Հայաստանը Մաքսային միությանը միացնելու Մոսկվայում տված իր խոստումից եւ ստորագրությունից, ինչը քիչ հավանական եմ համարում, կամ պետք է սահմաններ դնի Եվրասիական միության հետ իր մերձեցման գործում, այնպես որ դա որեւ կերպ չնշանակի անդամակցություն եւ չխոչընդոտի ԵՄ-ի հետ Հայաստանի ասոցացմանը»:
Շատ հարցերում համաձայն լինելով իմ լավ բարեկամի հետ, այնուհանդերձ, ասեմ, որ երբ խոսվում է այն մասին, որ Հայաստանը որոշում չի կայացրել միանալ Եվրասիական միությանը, ապա նույն Հայաստանը որոշում չի կայացրել նաև Եվրոպային մերձենալու հարցում... ՀՀԿ-ն, ՕԵԿ-ը և «Ժառանգությունը» Հայաստանը չեն, այլ ընդամնեը քաղաքական ուժեր, որոնցից առաջին երկուսը բռնազավթել են իշխանությունը, իսկ երրորդն էլ քաղաքական հստակ ծրագիր և կողմնորոշումներ չունենալով, տապալեց ժողովրդի վերազարթոնքը: Եթե նախագահ Սերժ Սարգսյանն իրավունք չունի խոսելու Հայաստանի անունից, ապա իրավունք չունեն նաև կուսակցություններից մի քանիսը...
Խնդիրը պետք է տեղափոխվի համաժողովրդական քննարկումների «դաշտ» այն է՝ համաժողովրդական ռեֆերենդումի կազմակերպում, քանզի միայն այդպես կկարողանա Հայաստանը ներկայացնել իր դիրքորոշումները, վճիռները... Ըստ էության, ԵԺԿ-ն կարող է իր հայտարարություններն ու որոշումները կայացնել, դա նրա իրավունքն է, սակայն որևէ մեկն իրավունք չունի խոսելու հայ ժողովրդի անունից: Անգամ նախագահը, եթե ժողովուրդը նրան չի պատվիրակել...
Եվ, ավարտեմ միտքս. հիացած չեմ Ռուսաստանի՝ Հայաստանի հանդեպ որդեգրած քաղաքականությամբ, մանավանդ որ բազմաթիվ անգամներ Ռուսաստանն ի ցույց է դրել իր մեծապետականությունը, իշխող կեցվածքը, դավաճանական նկրտումները: Դեռ մինչև վերջերս Մեդվեդևն արդեն Բաքվի հետ լուծում էր Ղարաբաղը Ադրբեջանին թողնելու հարցը... Եվրոպան ևս բարոյական նկարագրով չէ, որ ներկայացել է, բազմաթիվ անգամներ խաբել է Հայաստանին, ոտնահարել նրա շահերը, պաշտպանել կեղծ ընտրությունները, սուտ խոստումներ տվել, ապա հետ քաշվել իր խոստումներից: Եվրոպայի աչքի առջև Հայաստանը շրջափակված է, մինչդեռ նույն Եվրոպան լռում է, Ֆրանսիայի նախագահ Այլանդը այլանդակեց Ցեղասպանության մերժումը քրեականացնող հոդվածի ընդունումը... Եվ այլն, և այլն... Նախագահ Սերժ Սարգսյանն ընտրություն է կատարել վատի ու վատթարագույնի միջև... Բայց վերջնական ընտրությունը ժողովրդինն է...

Լևոն Մութաֆյանի գրառումը

Ֆեյսբուք

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել Asekose.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ: Նյութերի ներքո` վիրավորական ցանկացած արտահայտություն կհեռացվի կայքից:
Հասարակություն далее