Մեր երկրում վաղուց լավ յուրացրել են հիմնարկ-ձեռնարկությունների սնանկ ճանաչելու գործընթացը , այդ կերպ շատ հարցերի պատասխան տալուց են խուսանավում, առք ու վաճառք նկարելով, ուր նոր տերը պայմանագրային մի շարք ֆինանսական պարտավորություններ չի ստանձնում, քանզի իրականում վաճառողն էլ, գնորդն էլ նույն անձն է լինում, վերանվանվում է կազմակերպությունը ու խաղից դուրս են թողնում պարտատերերին: Վերջիններս հիմնականում նախկինում աշխատավարձ չստացածներն են կամ հաշմված աշխատողներն են լինում: Բնական է, որ տնտեսական դատարանը համապատասխան վերաբերմունքի առկայությամբ, սնանկությունն ամրագրում է, իսկ այս պարագայում` պետական պարտավորվածության մասին օրենքն էլ ժամանակին վերացրել են...արդյունքում ՀՀ խաբված քաղաքացին մենակ է մնում: Սա մեզանում գործող մշակված մեխանիզմ է: Մյուս կողմից էլ`աշնանից սկսված սնանկ ճանաչելու գործընթացը, կարծում եմ, Հայաստանի քաղաքացիների մեկնելը դժվարացնելու , ինչպես նաև ավիատոմսերի թանկացման համար է ստեղծված:
Հեղինակ`
Գոհար Արշակյան
