Ես երբեք ինչ-որ մեկի հանդեպ ընդգծված ու սուբյեկտիվ համակրանք չեմ ունեցել, բայց միշտ զզվել եմ դավաճաններից:
Զզվելի է տեսնել, թե ինչպես մի ժամանակ վարչապետի ձեռքից հաց կերած մի քանի տականքներ՝ լրագրողներ, փիառշիկներ ու հասարակ աշխատողներ, անամոթաբար մաս են կազմում նրա դեմ սկսված ծաղրուծանակին....
Երախտամոռությունը զզվելի է...
Առաջ էլ զարմանում էի վարչապետի փիառ թիմի վրա, թե ինչպես էին էդ անաղուհացներին պահում իրենց թիմում՝ ոչ կարգին լրագրողներին էին, ոչ էլ կարգին մարդիկ....Էհհհ...
