Էս անգամ կգովամ Լիլիթին Հովհաննսիյան: Հենց նոր լսեցի Լիլիթի ու Նանուլի նոր երգը, ես կասեի պոզիտիվ երգը ու, ի զարմանս բոլորիդ, ես այսօր կգովամ Լիլիթ Հովհաննսիյանին: Երգը շատ լավն էր. բառերը շատ հավես, երաժշտությունը՝ տրամադրող... Իսկ տեսանյութը ստեղծվել էր առանբց որևէ ավելորդության, սցենզարը շատ լավ էր մտածված (դե նենց չի, որ հրաշալի էր, բայց Լիլիթի պարագայում համեմատաբար առաջընթաց կա): 
Իսկ հիմա անցնենք Նանուլին: Ժողովուրդ, էտ էրեխուն էս գլխից չնավսեք, անիմաստ անուններ մի կպցրեք, ես վստահ եմ, որ էտ երեխեն տենց թիթիզա միայն տեսանյութերի ժամանակ ու ֆոտոսեսիաների ընթացքում: Երեխա է իր համար, ոնց որ բոլորիդ երեխաները, անուն չկպցնեք, անիմաստ չվատաբանեք ու, ամենակարևորը, չնավսեք: 
Կարճ ասած՝ Նանուլի շնորհիվ Լիլիթ Հովհաննիսյանը էս անգամ արժանի է գովեստի: 
Նայեք մարդիկ, կայֆ բանա ստացվել, ապրեն բոլորը: 

Անկախ Հայաստան