Մեկ անգամ Էյնշտեյնը ելույթ էր ունենում բավականին լարված մթնոլորտով գիտաժողովին: Ելույթի ավարտից հետո կազմակերպիչները հարցրեցին թե ելույթի հատկապես որ հատվածն էր ամենադժվարը:
Էյնշտեյնը պատասխանեց. «Ամենամեծ դժվարությունը կայանում էր դահլիճին արթնացնելու մեջ, որովհետև բոլորը քնել էին գիտաժողովի նախագահի` ինձ ներկայացնելու խոսքի ընթացքում»:
***
Մի լրագրող հարցրեց Էյնշտեյնին.
«Դուք ունե՞ք բլոկնոտ կամ նոթատետր, որում գրանցում եք Ձեր հանճարեղ մտքերը»
Էյնշտեյնը ուշադիր նայեց լրագրողին ու պատասխանեց.
«Երիտասարդ, հանճարեղ մտքերը այնքան ուշ-ուշ են գալիս, որ դժվար չէ դրանք հիշել»:
***
Մի ծանոթ կին Էյնշտեյնին խնդրեց իրեն զանգել, բայց զգուշացրեց, որ իր հեռախոսի համարը դժվար է մտապահել. «24-361 հիշեցի՞ք: Դե կրկնեք»:
Էյնշտեյնը զարմացավ. «Իհարկե հիշեցի` երկու դյուժին և 19 քառակուսի»:
***
Ամերիկացի լրագրողուհին հարցրեց Էյնշտեյնին. «Ինչո՞վ են իրարից տարբերվում ժամանակը և հավերժությունը»:
Էյնշտեյնը պատասխանեց. «Եթե ես ժամանակ ունենայի այս հասկացությունների տարբերությունը բացատրելու համար, ապա դա հավերժություն կտևեր մինչև դուք կհասկանայիք»:
Աղբյուր` «Արձագանք» ռադիոկայան
