Դիտեք նաև՝

Հաղորդավարուհի Մարինա Գրեգն արդեն երկու-երեք ամիս է՝ աշխատում է «Արմնյուզ» հեռուստաընկերությունում, վերջերս էլ արտաքինում նոր փոփոխություն է մտցրել: Զրույցում հաղորդավարուհին պատմել է ոճային փոփոխության, նախկին աշխատավայից դուրս գալու, սիրելիի հետ բաժանման և նոր աշխատավայրում հաճելի մթնոլորտի մասին:

-Մարինա, հաճա՞խ եք ոճային փոփոխությունների դիմում։

-Ես սիրում եմ ոճային փորձարկումներ անել, չեմ կարող համարել, որ շիկահեր մազերը ռիսկային են, քանի որ ես մոտ երկու-երեք տարի առաջ կարմրահեր էի, և դա մեծ արձագանք ստացավ: Դա ինձ էր արտացոլում, ես ինձ գիժ էի զգում, և դա ինձ դուր էր գալիս: Հետո սկսեցի ավելի հանգիստ գույների ներկել։ Ժամանակն էր նոր փոփոխություն անելու, և որոշեցի դառնալ շիկահեր: Չեմ փոշմանել, իսկ արձագանքները միայն դրական են, ոմանք էլ ասում են, որ կարծես այս գույնի մազերով ծնված լինեմ: Ես մտածում եմ, որ շատ ավելի երկար կմնամ այս գույնով:

-Հիմա շիկահերի դեպքում է՞լ է Ձեր բնավորությունը համապատասխանում վարսերի գույնին:

-Վերջերս գործընկերներս կատակում էին այս թեմայով, երբ ինչ-որ բան եմ ասում, հարցնում են՝ կապ ունի՞ մազերիս հետ, ես էլ ասում եմ՝ մազերիս արմատները մուգ են: Եթե անկեղծ լինեմ, ինչ-որ աղջկական  բան եմ զգում բնավորությանս մեջ: Երևի ամեն դեպքում կապ ունի: Սովորաբար ասում են, եթե աղջիկը մազերի գույնը փոխում է, նշանակում է փոփոխության կարիք ունի, ես երևի հիմա զգում եմ դրա կարիքը:  Ընկերներիցս մեկն էլ ասում է, դու այնքան տարբեր ես, որ ես չեմ հասցնում հիշել քեզ, անգամ նախկին աշխատավայրում չգիտեին իմ մազերի իրական երկարությունը:

-Միշտ փոփոխական լինելն արդյո՞ք չի խանգարում կորցնել սեփական ես-ը: Ուզում եմ հարցնել՝ ինչպիսի՞ն է Մարինա Գրեգն իրականում:

-Շատ հետաքիքրի հարց է, այսպես ասեմ, ես հիմա շիկահեր եմ, բայց ինձ միշտ զգում եմ թխահեր: Հիմա շատ ավելի հասուն եմ և ավելի գիտակցական աստիճանի եմ հասել, եթե նախկինում  էմոցիաներին շատ էի տրվում, հիմա ավելի հանգիստ եմ: Ունեմ ընկերներ, որոնց հետ մոտ չորս տարի չեմ շփվել, երբ հանդիպում ենք, ասում են՝ հիմա մի տեսակ ուրիշ ես, փոխվել ես, լրջացել ես: Կան բաներ, որոնք ավելի հասնում են դատում:

-Շիկահարների հանդեպ ուշադրությունը միշտ ավելի շատ է, քանի այլ գույնի վարսեր ունեցողների: Կրկնապատկվե՞լ է արդյոք ուշադրությունը Ձեր անձի նկատմամբ:

-Հիմա հայտնիությանը գումարվել է նաև մազերի այդ փոփոխությունը, որն իմ կարծիքով հեռվից հեռու շատ ավելի է աչք ծակում: Այդ պարագայում կարծես վառվող լապտերիկ լինես: Ամեն դեպքում նկատել եմ, որ եթե կողքի սևահերն ավելի լավն է, քանի շիկահերը, առաջինն ուշադրություն են դարձնում նրան: Շատ հետաքրքիր է, որ, լինելով այս ոլորտում, մարդիկ պետք է սիրեն այդ ուշադրությունը, բայց ես դրանից ավելի շատ կոմպլեքսավորվում եմ:

-Կարծիքներ, որ սովորաբար Ձեր մասին լսում եք: Ուզում եմ խոսեք բացասականների մասին:

-Լսում եմ, որ ասում են՝ թե «ցանցառ» և «ջրիկ» եմ, երևի ասոցացնում են նախկին աշխատավայրում վարածս հաղորդումների հետ: Բայց երբ հայտնվում ես եթերում, պետք է մոռանաս քո բոլոր խնդիրները և ուրախ տրամադրություն ունենաս, որպեսզի կարողանաս բարձրացնել հեռուստադիտողի տրամադրությունը:

-Սկզբունքայի՞ն եք։

-Ունեմ շատ սկզբունքներ, օրինակ՝ ուզածիս հասնելու համար երբեք ինչ-որ մեկի չեմ «տրորի»: Ես գուցե իմ շրջապատում նկատեմ, որ ինչ-որ մեկը մի բանի հասնելու համար ինչ-որ քայլի գնա, բայց ես երբեք դա չեմ անի: Ոչինչ, թող ես այդ բանը չունենամ, բայց երբեք դիմացինիս չվնասեմ առաջ գնալու համար: Եթե անգամ տվյալ մարդուն չեմ սիրում, իրավիճակից ելնելով չեմ փոխի իմ վերաբերմունքը:

-Ձեր տեսակի մարդկանց դժվա՞ր է նեղացնել, խոցել, թե՞…  

-Ես իրականում ուրախ եմ, որ ուժեղ մարդու տպավորություն եմ թողում, բայց ինձ կարող են միանգամից թուլացնել և կոտրել ինձ համար շատ սիրելի մարդիկ, թեկուզ անգիտակցաբար: Եղել են դեպքեր, երբ կոտրվածն այլևս չեմ վերականգնել, դա այն փուլում էր, երբ ես ավելի էմոցիոնալ էի: Հիմա կարողանում եմ ինձ կառավարել:

-Սիրելիից բաժանվե՞լն էլ մեծ հետք թողեց Ձեր կյանքում:

-Իհարկե, որովհետև ամեն օր չես նշանվում և բաժանվում: Նրան ես ճանաչել եմ 18 տարեկանից, նա միշտ եղել է իմ կյանքում, և մենք եղել ենք լավ ընկերներ: Կապվածություն՝ երևի սա էր, որ նստվածք թողեց, քան սերը: Մեր պատմությունն այնքան աննորմալ է, որ անգամ հիմա, երբ էլ միասին չենք, զգում եմ նրա ներկայությունն իմ կյանքում, վստահ եմ՝ նա էլ է զգում: Փառք Աստծո, մենք այնպես չենք բաժանվել, որ իրար ատենք, ես նրա ընտանիքի անդամների հետ լավ հարաբերությունների մեջ եմ, ինքն էլ՝ իմ: Ամեն դեպքում ես ջերմությամբ եմ հիշում, քանի որ ինչ-որ լուրջ պատճառով չէ, որ մենք բաժանվել ենք, պարզապես հասկացանք, որ բնավորությամբ շատ տարբեր ենք: Չեմ կարող ասել, որ մենք ընկերներ ենք մնացել, բայց վերջերս պատահաբար հանդիպեցինք իրար, հարցրեց՝ լա՞վ ես, և այդքանը: Միևնույն է՝ մարդկանց հայացքում կա այդ ջերմությունը, քանի որ մենք մինչև միասին լինելը եղել ենք լավ ընկերներ:

Աղբյուրը` Վերջին Բլոգ