Լֆիկի լաչառները հասարակության հատակից են ու լաչառությամբ պաշտպանելով իրենց ողորմություն նետող տիրոջը օրվա սնունդն են վաստակում:
Իսկ արդյո՞ք մեծ է նրանց և իշխանական բարձր բազկաթողներին բազմած բազմաթիվ նրանց նմաննեի տարբերությունը ովքեր նման լաչառությամբ պաշտպանում են իրենց միլիոններ նվիրող տերերին: 
Չէ որ Լֆիկն ու իր նմաններն էլ իրենց տիրոջ լաչառներն են ու նույն լաչառությամբ քծնում ու ստորանում են իրենց տիրոջ մոտ:
Մասշտաբների ու լաչառությամբ վաստակածի մեջ է միայն տարբերությունը: Մնացյալում նույնն են: Հատակի մարդը միշտ էլ հատակի մարդ է անկախ գրաված դիրքից ու թալանած հարստության չափից:

Գրառումը` Համլետ Աբրահամյանի ֆեյսբուքյան էջից