Շատ աղքատ վիճակում էր գտնվում Բերդ քաղաքը, մարդիկ շատ լավն էին, շատ պարզամիտ ու ուղղախոս, բայց քաղաքի ու շրջանի տնտեսական վիճակը շատ վատ էր, թերևս ամենավատն է Հայաստանում: Քաղաքի զարգացման հեռանկաների մասին ունեմ շատ մակերեսային պատկերացումներ, սակայն ենթադրում եմ, որ պետք է զարգանա պահածոյագործությունն ու գինեգործությունը: Բայց այն ինչ տեսա Բերդ քաղաքի կենտրոնում, ինձ շատ զարմացրեց, այդ չքավորության պայմաններում կառուցվում էր ՃՈԽ ու մեծ ԵԿԵՂԵՑԻ: Դա ինձ չէր զարմացնի, եթե եկեղեցի կառոջցվեր համեմատաբար նորմալ պայմաններ ունեցող մի քաղաքում, քանզի եկեղեցի կառուցելը դա միլիոնների գործ է: Ինձ ճիշտ հասկացեք խնդրում եմ, բայց ավելի ճիշտ է նախ մարդուն պահել իր հողի վրա, այսինքն աշխատատեղ ստեղծել, հետո նոր նման մեծության հոգևոր կառույցի մասին մտածել: Ենթադրում եմ, որ եկեղեցին կառուցվում է բարերաների ջանքերով և եթե դա այդպես է, ապա Ամենայն Հայոց կաթողիկոսը ճիշտ կանի, եթե խնդրի այդ գործարարներն Բերդում նախ գործարան կառուցեն, հետո նոր եկեղեցի: Մի մոռացեք, որ Շամշադինի ու հարակից գյուղերի ժողովուրդը նաև սահմանապահներ են և շատ դուխով սահմանապահներ:
Զոհրաբ Եգանյանի գրառումը
Ֆեյսբուք
