Հիմա որ էս Վահրամ Սահակյանը մի հատ սթից Mercedes առնի՝ շատերը աջ ու ձախ ոռնալու են՝ «Վահրամ Սահակյանը Mercedes ա քշում, ինքը ծախված ա»… (ու նման անասնություններ, ո՞վ չի լսել)։ Բայց երբ էդ անդրեասների նման մի ոչնչություն (անդրեասազգի) ութ միլիոն դրամ է մուծում նախագահական ընտրություններին՝ ոչ ոք չի ասում՝ «Էս ո՞վ էր, արա, սրան ո՞վ ք…քեց, իրան որտեղի՞ց ութ միլիոն դրամ, որ մուծում ա ընտրությունների համար»։ Ու ոչ ոք չի էլ ասում՝ «Ո՞վ ա սա, ինչի՞ պիտի ուզի նախագահ դառնա»։ Չէ, էս հիվանդ երկրում բոլորի համար ընդունելի է, որ խլուրդ խանութպանները, շատ փոքր, 20 մետրանոց բանկի անգրագետ կառավարիչները, նախկին քաղաքական գործիչ լրբի ճտերն ու իրենց մոր բորոսնած արգանդից կիսակախ ընկած թուրքի ծնունդ ռաբիզ երգիչները պիտի շատ փող ունենան, բայց ստեղծագործող մարդիկ ոչինչ պիտի չունենան, ոչինչ, ոչ տուն, ոչ վարձած տան վարձ, ոչ ուտելու փող։
Ինչի՞…
Որովհետեւ շատ ու շատ մասնագիտություններով զբաղվող լրբի վաստակներ, տարբեր վայրերում էնքան են ոռնացել՝ «Ժողովուրդը», «Խեղճ, անապահով ժողովուրդը», որ դուրս է գալիս՝ ստեղծագործող մարդիկ ուղղակի ժողովուրդ չեն, կռակաձիլ են իրանք…

Թատերագիր Վահրամ Սահակյանի գրառումը

Ֆեյսբուք