Անկեղծ ցավ եմ ապրում...
Հայաստանը կորցրեց իր ամենակոլորիտային դեմքերից մեկին, ամենաինքնատիպ, ծայրահեղ ու էքսցենտրիկ, ազնիվ ու սկզբունքային
ԴԱՎԻԹ ՀԱԿՈԲՅԱՆԻՆ...
Տխրությունս մեծ է: Երկու օր առաջ զրուցում էինք, հրճվում է նրա գնահատականներով, վերլուծություններով, ծիծաղում էի՝ միաժամանակ հասկանալով, որ այս մարդու սիրտը ցավում էր երկրի համար...
Էհ, գնաս բարով, Դավիթ Հակոբյան, քեզ կկարոտենք...
Հիշենցնենք, որ այսօր սրտի կաթվածից հանկարծամահ է եղել Հայաստանի մարքսիստական կուսակցության նախագահ Դավիթ Հակոբյանը:
