(Մեջբերումներ Վահան Հովհաննիսյանի «Մայրամուտ, որը հարկավոր է կասեցնել . մաս 8» հոդվածաշարից)
«...Հանրային խորհուրդը, որի ստեղծման գաղափարը ժամանակին առաջ էին քաշում տարբեր քաղաքական շրջանակներ, իշխանությունները, վերջիվերջո, ստեղծեցին: Սակայն գոյություն ունեցող, պոտենցիալ եւ կանխատեսելի հասարակական տարաձայնություններն ու դիմակայությունները (օրինակ' աշխատավորների տարբեր կատեգորիաների եւ գործատուների, գյուղական եւ քաղաքային համայնքների, Հայաստանի եւ Սփյուռքի հայերի, ներսի եւ դրսի ներդրողների միջեւ եւ այլն) քննարկող եւ հայեցակարգային մակարդակով լուծում առաջարկող ինստիտուտ լինելու փոխարեն խորհուրդը, իշխանությունների ջանքերով, դարձավ քաղաքական թոշակառուների անատամ ակումբ»:
«Սակայն մինչ իշխանությանը մատնացույց անելը ու միայն նրան մեր դժբախտությունների մեջ մեղադրելը, գուցե հարկ է մեր հասարակությանը, մասնավորապես' մտավորականներին, հայելու մեջ նայել...»:
Ֆեյսբուք
